در روز جهانی ایدز، در کنار اتحاد برای حمایت از افراد مبتلا به اچ‌آی‌وی، بیایید از تمام کسانی که به خاطر ایدز جان خود را از دست داده اند و تمام کسانی که در سوگ آنها هستند یاد کنیم.
درحالی که جهان با ویروس کویید-۱۹ مبارزه می‌کند، نباید اچ‌آی‌وی را فراموش کند.
در حالی که این دو ویروس از بسیاری جهات با یکدیگر متفاوتند، اما همزمانی آنها، بیانگرآسیب‌هایی است که این ویروس‌ها با خود به همراه داشته و بدون دسترسی به خدمات، اطلاعات و تجهیزات حفاظتی بیشتر، به راحتی حاشیه نشینان را گرفتار می کند.
یک بار دیگر شاهد این هستیم که افرادی که بیشتر در معرض خطر عفونت و بیماری هستند، کمترین دسترسی به محافظت و مراقبت لازم را دارند.
گروه‌های در معرض خطر مانند کارگران جنسی و و غیره... و زوج های آنها بیش از نیمی از کل ابتلاهای جدید اچ‌آی‌وی در سطح جهان را تشکیل می‌دهند. اما تنها بخش كمی از بودجه برنامه های اچ‌آی‌وی به آنها اختصاص یافته است.
این مساله یک شکاف تکان دهنده است و ممکن است در فشاراین همه‌گیری گسترش نیز پیدا کند.
در حال حاضرشواهد نشان می دهد که افراد مبتلا به اچ‌آی‌وی ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به کویید-۱۹ و یا مرگ ناشی از آن باشند. تلاش مداوم برای نگه داشتن خدمات نجات بخش برای جمعیت در معرض خطر، از جمله از طریق ارتباط مجازی، به طور پیگیر انجام می‌شود، اما کافی نیست.
ما باید انگ زدن، تبعیض و در حاشیه بودن جمعیت در معرض خطر اچ‌آی‌وی را از بین ببریم. آنها حق دارند مانند دیگران حقوق برابر داشته و به خود اهمیت بدهند.
در آرمان‌های توسعه پایدار، جهان متعهد به پوشش جهانی بهداشت است. بیایید این تعهد جهانی را عملی کنیم وهیچ فردی را کنار نگذاریم.
یک ویروس می تواند به ما یادآوری کند که تا زمانی که همه ما ایمن نباشیم، هیچ کس ایمن نخواهد بود. یاد آوری می کند که دیگر زمانی برای انتظار نداریم؛
اکنون زمان سرمایه گذاری در خدمات درمانی عادلانه و حمایت از حقوق بشر فرا رسیده است.
